In Memoriam: Ad van Hassel (1939 – 2025)

Met groot verdriet hebben wij kennisgenomen van het overlijden van een zeer gewaardeerd partijgenoot Ad van Hassel. Ad was in de periode 1970 – 1990 raadslid en wethouder voor onze partij in de gemeente Utrecht. Hij zat twee decennia in de gemeenteraad en diende vier periodes als wethouder. Hij was een bevlogen volksvertegenwoordiger die zich altijd inzette voor zijn stad. Ad is na zijn tijd in de gemeenteraad jarenlang een gewaardeerd lid van de ouderengroep van de afdeling geweest.

We zijn hem ontzettend dankbaar voor zijn inzet voor Utrecht en onze partij. Wij wensen zijn familie en vrienden veel sterkte de komende tijd. In dit In Memoriam halen twee partijgenoten die Ad van dichtbij hebben meegemaakt herinneringen aan hem op.

Namens fractie en bestuur PvdA Utrecht,

Rick van der Zweth
Fractievoorzitter PvdA Utrecht
Roos Hofstra
Voorzitter PvdA Utrecht

Oud-wethouder en burgemeester James van Lidth de Jeude en oud-wethouder en gemeenteraadslid Ger Mik over Ad:
Ad van Hassel heeft gedurende  20 jaar de PvdA vertegenwoordigd  in de gemeenteraad van Utrecht  (1970-1990).
Van 1977 tot 1990 was hij tevens wethouder

Ad was sociaaldemocraat in hart en nieren.
Hij groeide op in een arbeidersgezin dat behoorde tot de “Rode Familie”.
Dat betekende dat het gezin lid was van de VARA, Het Vrije Volk las en vader lid was van het NVV.

Ad groeide op in een echte Utrechtse arbeiderswijk, de Sterrewijk te midden van veel andere arbeidersgezinnen.
Een gezellige buurt. De kinderen speelden op straat, men liep bij elkaar naar binnen.
Ad had niet veel maar wel enige herinneringen aan de oorlog, met name aan de hongerwinter.
Ad had een 9 jaar oudere broer en een 1 jaar jonger zusje.
Alle 3 werden ze lid van de AJC, de Arbeiders Jeugd Centrale.

Op 10-jarige leeftijd kwam Ad bij de kinderafdeling van de AJC de Zwaluwen,
toen hij 12 was kwam hij bij de Trekvogels en op zijn 16^e bij de Rode wachters.
Hoorde bij de jongerenafdelingen vooral spelletjes, volksdansen, muziek maken en handenarbeid, bij Rode Wachters ging het om culturele vorming en het leiden van kinder- en jeugdgroepen.

Op zijn 19^e moest hij in militaire dienst.
Hij werd hospik bij de geneeskundige troepen.

Daarna heeft hij een aantal jaren bij de vakbond gewerkt.

In 1966 kwam hij in dienst bij het vormingswerk voor werkende jongeren, wat hem op het lijf geschreven was.
In verband met dit werk behaalde hij het diploma cultureel werk aan de sociale academie de Horst.

In 1970 werd hij voor de PvdA gekozen in de gemeenteraad van Utrecht.
en in 1977 volgde hij wethouder Harteveld op, die tussentijds vertrok naar de IULA (International Union of Local Authorities).

Ad had in de diverse colleges waar hij deel van uitmaakte meestal de Portefeuilles Ruimtelijke ordening, en Vastgoed, Economische zaken, en een korte tijd ook Cultuur.

Het waren top tijden voor de Partij van de arbeid met 17 van de 45 raadsleden en 4 van de 7 wethouders (’82-’86), en 19 raadsleden en 5 van de 7 wethouders zelfs in (’86-’90).

Maar het waren ook lastige tijden:
De gemeente moest enorm bezuinigen, mede vanwege de drastisch bezuinigingen van het kabinet-Lubbers (bestek ’81) en het feit dat de gemeente te krappe grenzen had en daardoor onvoldoende ruimte om te bouwen.

Daarnaast heeft er gedurende ongeveer 20 jaar, samenvallend met Ad zijn periode, een heftige strijd gewoed over het voorstel om een tram van het Centraal station door de binnenstad naar de Uithof aan te leggen.

De invloed van Ad op de stad Utrecht is groot geweest.

Hij stond aan de basis van de stadsvernieuwing in Utrecht.

In zijn periode is de omslag gemaakt om de oude wijken rond de binnenstad niet te slopen, maar te behouden en op te knappen, waardoor Utrecht zijn karakteristieke wijken heeft behouden. Ook nieuwbouwprojecten hoorden daarbij.

Steeds was bij hem het uitgangspunt dat er voldoende ruimte moest zijn voor inwoners met een beperkt budget.

Ook stond hij aan de wieg van de plannen om het centrum van de stad ter plaatse van Hoog Catharijne te vernieuwen en beter te laten aansluiten bij de nieuwe opvattingen over hoe een stadscentrum er uit zou moeten zien: meer wonen en een menselijker maat.

Dat alles ging niet zonder strijd: met andere politieke partijen, met actiegroepen en met andere belanghebbenden. Maar ook de Welstandscommissie kon hij trotseren als dat volgens hem ten goede kwam aan zijn uitgangspunten van sociaal bouwen.

Ad wist wat hij wilde, kon met doorzettingsvermogen en emotie zijn zaak bepleiten en realiseren, maar had ook de klasse om toe te geven dat hij fout kon zitten.

Zijn lange wethouderschap is goed geweest voor de stad en van blijvende waarde.

In 1990 heeft Ad afscheid genomen van de raad.

Hij is daarna nog 5 jaar voorzitter geweest van het regionale bestuur voor de Arbeidsvoorziening Midden Nederland.

Ad heeft een grote liefde voor de Waddeneilanden, in het bijzonder voor Texel ontwikkeld.

Meer dan 20 jaar heeft Ad werkzaamheden voor de Waddenvereniging verricht.
In de zomer leidde hij excursies, in de winter gaf hij lezingen.

Daarnaast is hij erg betrokken geraakt bij de Domkerk.
Zijn vader had zich afgekeerd van de kerk uit onvrede omdat deze vrijwel niets deed aan sociale misstanden.

Na inspirerende gesprekken met een dominee laat Ad zich in 1988 dopen.
Vervolgens is hij ook in de Domkerk actief en verricht hij allerlei activiteiten zoals kosterswerkzaamheden en het organiseren van het jaarlijkse uitje .

Vanaf een bepaald moment gaat hij fysiek en mentaal achteruit.

Hij is tenslotte op woensdag 18 juni jl. op 86-jarige leeftijd overleden.

Wij herinneren ons Ad als een krachtig bestuurder en een goede vriend, waar de gemeente Utrecht en de PvdA veel aan te danken hebben.