Lees en huiver: de gevolgen van radicaalrechts beleid op lokaal niveau. Het Utrechtse college heeft voor het eerst inzichtelijk gemaakt wat de gevolgen zijn van de voorstellen van het nieuwe kabinet voor de opvang van kwetsbare mensen in onze stad.
De brief liegt er niet om. Een greep uit de mogelijke uitkomsten die worden geschetst:
- Mogelijke seksuele uitbuiting en mensenhandel van zeer kwetsbare mensen
- Een nog grotere druk op de al overbelaste voorzieningen
- Toename van overlast en criminaliteit, zoals in ”de tunnel” die we nog kennen uit de jaren 2000.
- Nog meer druk op politie en handhaving
In Utrecht zijn we trots op onze menswaardige aanpak. Door mensen een perspectief op goede zorg en duurzame huisvesting te bieden vonden we een oplossing ”de tunnel” in Hoog Catharijne.
Vanuit dat uitgangspunt bieden we nu onderdak aan ongedocumenteerde mensen waarvan de asielaanvraag is afgewezen en die geen aanspraak maken op ”gewone” voorzieningen en opvang. We begeleiden hen naar hun thuisland of helpen ze bij een nieuwe asielprocedure (waarvan de afgelopen 5 jaar 94% is geslaagd!). En we voorkomen dat ze op straat moeten slapen, want slapen op straat verergert alles: verslaving, criminaliteit, gezondheidsproblemen.
We vangen EU-arbeidsmigranten op die door veel geld verdienende uitzendbureau’s hierheen worden gehaald en die na het verliezen van hun baan op straat belanden omdat hun woning vaak ook door de werkgever wordt geregeld. Zij maken hier aanspraak op dezelfde voorzieningen als iedere Nederlander, maar gemeentes krijgen daar geen geld voor van het Rijk. Daardoor kunnen ze niet in elke gemeente terecht in de opvang voor dakloze mensen. In Utrecht doen we dat wel, en werken we samen met maatschappelijke organisaties om deze mensen duurzaam richting werk of terugkeer naar hun thuisland te helpen. En het belangrijkste: we voorkomen dat ze op straat moeten slapen.
We doen extra ons best om statushoudende mensen op te vangen en een woning toe te kennen. Want zij hebben daar net als iedere andere Utrechter recht op. Het is nog onduidelijk wat er met de asielprocedure in Nederland gaat gebeuren, maar de voortekenen zijn niet gunstig. In Ter Apel loopt alles nu al vast. Dat mensen daar soms in het gras slapen is nog niets vergeleken met wat er gaat gebeuren als de procedure verder wordt bemoeilijkt en er een muur wordt opgetrokken voor vluchtelingen. Je kunt niet voorkomen dat vluchtelingen onderdak komen zoeken in een land als Nederland. Als de overheid ze niet helpt, zullen ze op straat belanden. In Utrecht zullen we ons ondanks de komende ontwikkelingen altijd blijven inzetten om deze mensen te huisvesten en te voorkomen dat ze op straat terechtkomen.
In Utrecht weten we wat werkt. Een bewezen succesvolle aanpak. Maar daarvoor hebben we wel de middelen nodig. Als die uitblijven of wegvallen legt dat enorme beperkingen op aan wat we hier in deze stad kunnen doen, met als cynisch gevolg dat alles wat we hebben opgebouwd wegvalt.
Het water staat de gemeente, politie en handhaving en de maatschappelijke organisaties nu al tot aan de lippen. En dit is nog maar het begin van wat we de komende jaren kunnen verwachten.
Lees de brief van het Utrechtse college hier.
