EU-blog: Banken uit de bonus?
“Europese verkiezingen? Daar weet ik te weinig van hoor!”,hoort het campagneteam regelmatig. Daarom iedere week: de EU voor dummies. Een stoomcursus over wat ‘die lui in Brussel’ nu eigenlijk uitspoken, zodat je vol vertrouwen en goed geïnformeerd op 22 mei naar de stembus wandelt.
Banken uit de bonus?
Het Depositogarantiestelsel, de resolutieautoriteit, het Europees stabiliteitsmechanisme; het zijn zo maar wat van die instrumenten waarmee de PvdA de bankensector aan banden wil leggen, zo valt uit het verkiezingsprogramma te ontcijferen.
Het zijn listige jongens, die bankenboys. Toen in 2008 bleek dat een model van ‘er lustig op los gokken’ en daarvan onnavolgbaar rijk worden toch niet erg duurzaam bleek, sleepten de banken bijna de hele Europese Unie mee in hun val. Een compleet berglandschap aan EU-toppen was nodig om de euro en de Unie van een wisse ondergang te redden. Je zou denken dat dit tot existentieel zelfonderzoek en radicale hervormingen had geleid bij de bankensector, maar dit blijkt niet of nauwelijks het geval: een stresstestje hier, een mea culpaatje daar en de speculatieve avonturiers zitten weer stevig in het zadel.
Daar hebben ze in Brussel, onder leiding van de onvermoeibare PvdA-minister Jeroen Dijsselbloem, iets op gevonden: de bankenunie. Voortaan moeten banken elkaar maar uit de penarie helpen, in plaats van dat de belastingbetaler dat doet. Een bail-in heet dat: spaarders en aandeelhouders met meer dan €100.000 tegoed draaien op voor de verliezen van hun probleembank.
Klinkt logisch, want waarom zou de brave burger moeten betalen voor onverantwoord bankenbeleid? Maar kennelijk moeten er nog allerlei ingewikkelde instrumenten aan te pas komen om de banken echt op te knieën te dwingen. Het ware probleem is namelijk dat het beroep van bankier van een stoffig en slaapverwekkend beroep is verworden tot een speeltuin voor goudzoekers. En om deze cowboys uit ons spaarvarken te halen, moet het bankieren gewoon weer een duffe en oninteressante bezigheid worden waar je niet per se rijk van wordt, zodat we alleen banken overhouden die precies doen waar ze voor zijn: netjes passen op onze centen, zonder fratsen. Van bail-out naar bore-out: in dit geval is een saai Europa misschien wel de oplossing.