17 maart 2015

Het persoonlijke moet weer politiek worden

Op 8 maart ging ik mee op campagne met onze vrouwen van de Provinciale staten. We waren op campagne voor de PvdA en voor bewustwording over loonverschillen tussen mannen en  vrouwen. Met Pauline van Viegen (2 op de lijst), Julie d’Hondt (5), Annet Krijgsman (8) en Inez Schippers (14) hebben we rozen uitgedeeld en vrouwen gevraagd naar hun ervaring met beloning voor gelijk werk tussen mannen en vrouwen.

Het was niet voor niets de dag ervoor Equal Pay Day, een dag waarop we stil staan bij de beloningsverschillen tussen werkende mannen en vrouwen. En die verschillen zijn niet mis.  In Nederland verdienen vrouwen 18% minder dan mannen, de zogenaamde loonkloof. De gemiddelde vrouw ontvangt 18 euro per uur waar de gemiddelde man 22 euro krijgt. Women Inc start dan ook de campagne ‘Waar is mijn 3 ton gebleven?’ Dat is, volgens hen,  het verschil in loon als deze loonkloof zich voortzet. En dan hebben we het nog niet gehad over het lager aanvullend pensioen waar vrouwen later mee te maken krijgen. Reden genoeg om op pad te gaan en vrouwen op straat te vragen naar hun ervaringen.

We spreken veel vrouwen. De meesten vertellen de loonkloof wel te kennen en te ervaren maar niet te weten hoe groot die eigenlijk is. 18% is voor velen schrikken. En het wordt nog erger als we vertellen wat dat op de lange termijn voor hen kan betekenen.

“Waarom weten we de cijfers eigenlijk niet?”  “Hoe kan dat als we wel wetten hebben die zorgen voor gelijke behandeling?” “Hoe is het in Nederland toch mogelijk?” “Wat doen we daar eigenlijk aan?”

Goede vragen. Gender ongelijkheid vraagt om een veelzijdig antwoord en is helaas  niet enkel met wetgeving gelijk te trekken. Het vraagt om te (h)erkennen dat we nog steeds een probleem hebben als samenleving als het gaat om gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen. Het vraagt ook om solidariteit en het omzetten van verontwaardiging over deze loonkloof in actie. Ik ben ervan overtuigd dat we burgers en dus ook  politici nodig hebben die deze verontwaardiging voelen en op willen pakken om aan verandering te kunnen werken. Ik ben dan ook blij met de campagne van WOMEN Inc., meer mensen moeten weten hoe dit verschil in beloning er feitelijk uitziet en wat dat in de toekomst betekent voor vrouwen. En voor nu?

Wat kun jij hieraan doen in de verkiezingen van 18 maart? Je kunt stemmen op iemand die deze verontwaardiging voelt en de ongelijkheid wil aanpakken. Een onderdeel van de ongelijkheid begint bij het gebrek aan vrouwen in de politiek. Help ons te zorgen dat onze vrouwen in de Provinciale Staten terecht komen. Maak het persoonlijke weer politiek!

 

Lou Repetur