Armoedebestrijding
Utrecht is gemiddeld genomen een welvarende stad. Maar de verschillen zijn groot. Nog veel te veel Utrechters hebben moeite om rond te komen. 1 op de 8 Utrechtse kinderen groeit op in armoede. Armoede heeft een verwoestend effect, vergroot de kansenongelijkheid en is simpelweg oneerlijk en onacceptabel. Met alle gevolgen van dien voor je gezondheid en de mogelijkheden om mee te doen in de samenleving. We gaan armoede stevig bestrijden om de bestaanszekerheid van alle Utrechters te garanderen.Dit gaan we doen:
De regelingen voor Utrechters met een laag inkomen, zoals de individuele inkomenstoeslag, worden verruimd. Daarnaast wordt het niet-gebruik van deze regelingen aangepakt. Dit doen we door gerichte voorlichting en het indien mogelijk vereenvoudigen en/of samenvoegen van deze regelingen.
Utrechters die lang met een minimaal inkomen moeten rondkomen – en daardoor leven in onzekerheid – geven we een algemene woontoeslag om hun inkomen aan te vullen tot een fatsoenlijk bestaansminimum.
We zorgen ervoor dat Utrechters die vanuit een uitkering gaan werken, geen last krijgen van het verrekenen van allerlei subsidies en toeslagen. Aan het werk gaan, mag nooit leiden tot een inkomensdaling.
We investeren in de pro-actieve aanpak bij schulden, bijvoorbeeld via vroegsignalering. De aanpak waarbij schulden worden kwijtgescholden zodat mensen met een schone lei kunnen beginnen, wordt uitgebreid naar een bredere groep Utrechters. Kleine schulden bij de gemeente schelden we kwijt en we spreken andere Utrechtse organisaties en bedrijven aan op hun incassobeleid. Met verhuurders spreken we af dat we stoppen met huisuitzettingen wegens schulden. Zo voorkomen we ook dakloosheid.
Bewindvoerders zijn belangrijk voor mensen in de schulden, maar hun kwaliteit is te vaak onder de maat. Als het nieuwe kwaliteitskeurmerk te weinig effect heeft, neemt de gemeente zelf bewindvoerders in dienst.
We verzetten ons tegen de landelijke regels die het leven van Utrechters moeilijker maken, zoals de kostendelersnorm en vermogensgrens voor kwijtschelding van gemeentelijke belastingen. De gemeente voert hierop een actieve lobby in Den Haag.
Utrechters die afhankelijk zijn van de bijstand ondersteunen we met maatwerk en leggen we geen onzinnige regels en controles op. We gaan uit van vertrouwen in plaats van wantrouwen. De bijstand is een recht, en niet een gunst die door een verplichte tegenprestatie moet worden ‘verdiend’. Daarbij bewaken we de menselijke maat: geen controledrift en heilloos korten op de bijstandsuitkering bij bijvoorbeeld een gemiste afspraak, maar de mens centraal om diegene zo goed mogelijk te helpen om weer (vrijwilligers)werk te vinden. De mogelijkheden om (vrijwilligers)werk te verrichten vanuit de bijstand worden maximaal verruimd, ook om zo eerste stappen te kunnen zetten naar re-integreren op de arbeidsmarkt. Zo zetten we de lessen uit het experiment ‘Weten wat werkt’ om in structureel beleid.
De bijzondere bijstand is een belangrijke voorziening voor mensen met een laag inkomen. De mogelijkheden om op deze manier noodzakelijke kosten, zoals voor medische zorg of de vervanging van witgoed, moeten worden verruimd.
De U-pas blijft een belangrijke voorziening voor Utrechters met een laag inkomen. Daarnaast breiden we de U-pas als kortingspas uit naar een pas waar ook andere inwoners, tegen betaling, gebruik van kunnen maken.
Zolang voedselbanken noodzakelijk zijn, blijft de gemeente deze belangrijke voorziening ondersteunen, bijvoorbeeld via geschikte huisvesting.
Kinderen in armoede moeten net als andere kinderen gewoon mee kunnen doen aan onze samenleving. De hiervoor beschikbaar gestelde rijksmiddelen blijven we inzetten voor deze jongeren, samen met organisaties als Stichting Leergeld en het Jeugdfonds voor sport en cultuur.
