Wonen is weer een recht, geen tweede Croeselaan

Bewoners van de Croeselaan in 2018.

Het was 2016 toen ik voor het eerst kennismaakte met Thijs en zijn buurtgenoten aan de Croeselaan. Hun huizen dreigden gesloopt te worden. Vermorzeld door de groei van de stad. Een prachtige rij jaren ’30 woningen, maar nog veel belangrijker: een hechte buurt waar men naar elkaar omkijkt.

De afgelopen jaren hebben wij ons onvermoeibaar ingezet voor het recht op een fijne woning in een fijne buurt. Het recht op een plek in je stadsie. Het recht om gelukkig te zijn met de mensen om je heen. Ook, en misschien wel juist aan de Croeselaan. Steeds weer gebruikten wij de Croeselaan als voorbeeld waarbij de ‘gewone man’ plaats moet maken vanwege de drang om de stad zogenaamd vooruit te brengen. En van die strijd, zij aan zij met bewoners als Thijs, Aylin en Alissa, John en zijn moeder en de tweelingbroers Dinan en Hendrik, hebben wij geen seconde spijt.

De voorgenomen sloop van de Croeselaan kwam vele malen langs in de raadsvergaderingen in de afgelopen raadsperiode. Telkens droegen wij alternatieven aan waarbij er net zoveel nieuwe woningen gebouwd konden worden, zonder de Croeselaan plat te gooien. Maar ook telkens weer was er niet eens een meerderheid in zicht om het onzalige plan te dwarsbomen. Alleen de SP, Partij voor de Dieren en Denk stonden steeds aan onze kant en de kant van de bewoners van de Croeselaan.

November vorig jaar was het laatste moment waarop de raad de sloop kon tegenhouden. Het is bekend dat de laatste strohalm van de bewoners niet werd aangegrepen door de meerderheid van de raad. Ook de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen hebben in deze verhoudingen in de raad geen verandering gebracht. We hebben vol ingezet op het tegenhouden van de sloop, maar in het coalitieakkoord was geen ruimte om dit reeds genomen besluit terug te draaien.

In het coalitieakkoord hebben we daarom ons stinkende best gedaan om te voorkomen dat dit nog eens zo zal gaan. We hebben expliciet uitonderhandeld dat we zeer terughoudend zijn met sloop van sociale huurwoningen. Bij projecten waar toch woningen worden gesloopt moeten er minstens evenveel sociale woningen worden teruggebouwd, hebben bewoners een recht om terug te keren en we zetten erop in dat bewoners niet meer gaan betalen.

Want wonen is een recht. Voor iedere Utrechter. Daarom gaan we het echt anders doen. Met de Croeselaan in ons hoofd en in ons hart presenteren we in het coalitieakkoord plannen waarmee we van woningmarkt naar volkshuisvesting gaan. Plannen waarin we veel meer sociale huur afdwingen, niet meer rücksichtslos slopen en geen sociale huurwoningen meer verkopen. Onze wethouder Dennis maakt van wonen weer een recht. Voor iedere Utrechter. En ondanks het verlies dat wij samen met de bewoners van de Croeselaan incasseren, zijn we daar als PvdA wél trots op.

Rick van der Zweth
Fractievoorzitter PvdA Utrecht