Extra maatregelen om armoede te bestrijden hard nodig

De ontwikkelingen in de wereld, de oorlog in Oekraïne, de gascrisis, de inflatie, hebben een enorme impact op het dagelijks leven. Mensen met een laag tot midden inkomen kampen met forse koopkrachtproblemen. Ernstige financiële problemen leiden tot problemen op meerdere gebieden. En hoe langer de financiële stress duurt, hoe groter die problemen worden. 

Utrecht in actie

Om mensen financieel te ondersteunen is er op Prinsjesdag een omvangrijk koopkrachtakkoord gepresenteerd van ruim 17 miljard euro. Die maatregelen gaan echter niet per direct in, terwijl ontzettend veel mensen nu al enorm in de problemen zitten. De gemeente Utrecht voelt zich dan ook genoodzaakt om in actie te komen en kondigde verschillende maatregelen aan. Donderdag 29 september debatteerde de gemeenteraad over het armoedebeleid. 

Schrijnende verhalen 

PvdA raadslid Ilse Raaijmakers initieerde dit debat. “Wie had een jaar geleden kunnen vermoeden waar we nu staan. Als stad nog niet bekomen van de coronacrisis, is er een nieuwe crisis die de bestaanszekerheid van vele Utrechters bedreigt. De verhalen die je hoort uit de stad zijn schrijnend. Kinderen die met honger op school komen, mensen die de verwarming niet meer aan kunnen zetten, dagelijks die worsteling in de supermarkt over wat je deze keer wel en niet kunt kopen. Ik had als raadslid nooit gedacht dat het zover zou komen”. 

Maar juist nu komt het aan op solidariteit. Op niemand in de kou laten staan. Raaijmakers: “En dan is het mooi om te zien dat Utrecht al actie onderneemt. We hebben niet gewacht op Den Haag door voor Prinsjesdag al extra maatregelen aan te kondigen, en nu na Prinsjesdag vullen we ook de gaten die Den Haag laat ontstaan, zo werd gisteren bekend. Complimenten aan het college en aan alle ambtenaren die dat mogelijk maken”. 

Werk moet lonen

Raaijmakers signaleert een aantal trends die blijken uit de armoedemonitor. Twee groepen hebben het extra zwaar, daar zien we schrijnende situaties ontstaan: gezinnen met 4 kinderen en gezinnen met oudere kinderen. “We zien ook dat werken soms niet loont: de zogenoemde armoedeval of doorstroomval. Dat zie je bij deze groepen en door maatregelen als energietoeslag nog veel meer. Wat gaan we hieraan doen? Werken moet lonen. Nog meer reden om naar een minimumloon van €14 euro per uur te gaan. Nieuw aan sommige extra maatregelen is dat deze zich richten op groepen boven 125% van het wettelijk sociaal minimum.  Dit zijn mensen die werken. Die bereik je via werkgevers. Ik wil dat de wethouder in overleg gaat met grote werkgevers om de extra maatregelen bekend te maken, met name in de sectoren waar lager betaalde banen veel voorkomen: horeca en schoonmaak bijvoorbeeld”. 

Communicatie

Er worden veel extra maatregelen genomen, maar het succes hangt natuurlijk af van het bereik. Cruciaal is daarbij goede communicatie. Daar verwachten we veel meer: toegankelijk geschreven, stress-sensitief én in meerdere talen en niet alleen digitaal, maar huis aan huis in buurten waar veel armoede heerst, zeker nu we veel preciezer weten waar de doelgroep woont. Afstemming met het Rijk is ook noodzakelijk zodat mensen niet apart informatie ontvangen over regelingen. 

Warme plekken 

Een aantal weken geleden pleitte Raaijmakers voor het aanbieden van verwarmde plekken in de stad. “De wethouder wilde daar toen niet aan, maar wij zien dat de nood heel hoog is. Laten we bekendmaken dat er verwarmde werk- en studieplekken zijn in de stad, zoals bijvoorbeeld de bibliotheken! We moeten echt alles op alles zetten om onze inwoners te steunen”.